Misofonie, wat is dat eigenlijk?

Misofonie betekent letterlijk 'haat tegen geluid'. Misofonie is officieel geen DSM-diagnose, waardoor behandeling hiervoor niet wordt vergoed. Wel is er de laatste jaren steeds meer aandacht voor mensen met misofonie, omdat de lijdensdruk en mate van disfunctioneren extreem beperkend kan zijn. Mensen vermijden soms hun familie of vrienden, omdat ze zóveel stress en paniek ervaren door geluiden.

Er zijn veel misvattingen als het gaat om misofonieklachten. Veel mensen denken dat het een gehoorprobleem is "Mijn oren zijn gewoon gevoelig voor sommige geluiden" of "Ik kan beter horen dan anderen". Ook hoor ik mensen vaak zeggen dat misofonie enkel het gevolg zou zijn van een te hoog stresslevel. Stress is absoluut een belangrijke factor in het ontwikkelen van misofonieklachten, maar zeker niet dé enige oorzaak. 

Als het geen gehoorprobleem is en niet enkel te linken is aan stress, wat is het dan wel? 

Mensen met misofonie hebben een hyperfocus op geluiden die (meestal) door mensen worden gemaakt. Het gaat dus om de aandacht die mensen ergens aan geven. Denk hierbij o.a. aan smak-, hoest-, slik- en ademgeluiden (maar ook aan een krakend zakje of bestekgeluiden op een bord). Onbewust en bewust staan mensen met misofonie continu 'aan' en zijn ze alert op het horen van bepaalde geluiden. Er kunnen verschillende emotionele reacties optreden na het horen van specifieke geluiden, denk hierbij aan paniek, verbale en/of fysieke agressie, walging of in huilen uitbarsten. Misofonie kan mogelijk verklaard worden door verschillende factoren, denk hierbij aan: persoonsfactoren, omgevingsfactoren, eerdere leerervaringen, een genetisch component en jouw mate van ervaren stress. 

Wist je dat misofonieklachten vaak meer opspelen bij bekende mensen die je regelmatig ziet? Dit kan komen doordat je het gedrag van jouw naasten beter kan voorspellen, en daardoor van tevoren al weet welke geluiden je kan verwachten en je al 'aan' gaat staan.